Een verhaal over een jongen die zijn ultieme droom om balletdanser te worden blijft volgen ondanks de tegenwerking van zijn omgeving.
Quote
“Geen dans, geen muziek. Doone had het verdragen zolang hij kon, maar hij was nu geen kleine jongen meer. Hij was al bijna 9 en hij wist dat hij voor zichzelf moest zorgen. Hij wist ook dat het belangrijkste van hemzelf in die dingen zat die pa hem had verboden: dans en muziek. Goed zei Doone tegen zichzelf, je zult het zelf moeten regelen.” – Godden Rumer.
Moet je ook lezen
Synopsis
Doone is een ongewenst nakomertje in de familie Penny. Een ongelukje, en dat heeft hij geweten. In een groot huis aan de rand van Londen slaapt hij in de berging, draagt hij versleten kleren van zijn broers, en krijgt hij enkel wat liefde van Beppo, een oude circusartiest die inwoont bij de Penny’s. Alle aandacht van zijn ouders gaat naar Crystal, zijn twee jaar oudere zus die de verloren droom van haar moeder moet waarmaken: danseres worden.
Omdat er niemand op Doone wil letten moet hij mee naar de balletles waar hij naar de dansende meisjes kijkt tijdens de lessen van Madame Tamara. Stiekem doet hij de danspassen na en al snel wordt hij betrapt door de lerares die zich verbaast over zijn talent. Les volgen mag hij niet van zijn ouders, maar Madame Tamara wil zijn talent niet verloren laten gaan en geeft hem stiekem balletles.
Wanneer hij na een examen uitblinkt en toegelaten wordt op de prestigieuze Londense balletschool moeten zijn ouders hem wel laten gaan. Zijn zus, die aan dezelfde school studeert, is stikjaloers op zijn talent. Terwijl Doone tegenstand krijgt van zijn broers, zijn zus en zijn ouders werkt hij harder dan ooit. De spanning loopt op en de situatie bij de familie Penny wordt stilaan onhoudbaar.
Bockie’s view
Maar ik wil dansen is een jeugdboek dat ook door veel volwassenen zal worden gesmaakt. Het niveau en de zinsstructuren zijn wat aangepast aan het doelpubliek wat het toegankelijk maakt voor een jonger publiek en vlot leesbaar voor volwassenen.
Het is een verhaal dat zich toespitst op Doone, het hoofdpersonage, maar dat ook veel aandacht besteedt aan alle leden van de familie en de verhoudingen onderling.
De boodschap is op het eerste zicht eenvoudig en krachtig: ondanks alle tegenstand en vooroordelen je droom blijven volgen. Maar het gaat iets dieper dan dat. Het vertelt ons ook dat het moeilijk is om de verwachtingen van anderen naast ons te leggen en onze eigen weg te volgen. Dat het niet erg is om anders te durven zijn.
Voor mij is het boek zo fijn om te lezen omdat het me meevoert naar het verleden. Geschreven midden jaren ’80 kom je als lezer terecht in een verhaal waar jongeren op straat spelen, hobby’s hebben en nog geen smartphones, laptops en gameconsoles als afleiding hebben.
De link met de film Billy Elliot is snel gelegd hoewel de twee verhalen los staan van elkaar. Alle mensen die genoten hebben van de film raad ik aan om ook dit boek een kans te geven. Het zal je niet teleurstellen.